Obsługa katalogów cenowych pozwala na równoczesne prowadzenie wielu katalogów cenowych w różnych walutach, dla różnych klientów i w razie potrzeby dla różnych rynków.

Kwity kanban (etykiety) stosowane są w technice JIT (Just In time) przy produkcji średnio i wielkoseryjnej. W przedsiębiorstwach stosujących kanban, dostawy podzespołów I materiałów na wydział lub stanowisko przekazywane są w standaryzowanych pojemnikach lub standaryzowanymi partiami. Do każdego pojemnika dołączany jest kwit podzielony na dwie części. Jest to zamówienie określonej ilości podzespołów. Jedną część kwitu zatrzymuje wydający elementy, druga wraca z pojemnikiem z wydanymi elementami. Kanban jest uruchamiany przez odpowiedzialnego za dany odcinek wtedy, gdy bieżący pojemnik jest prawie wyczerpany. Kwity kanban pełnią funkcję czeku na pobranie materiału lub części. Są emitowane wraz z harmonogramem na określony czas, np. tydzień i pozwalają – nawet bez informatyki – na zarządzanie operatywne w technice „wyciągania” od poprzedników zespołów i materiałów w odróżnieniu od MRP, które polega na „wpychaniu” pracy na wydział. Powoduje to istotne zmniejszenie prac w toku i kosztów produkcji. Obecnie sygnały Kanban często tworzone są elektronicznie i są stosowane do obsługi nie tylko pobrań materiałowych na produkcję, ale także do obsługi uzupełniania zapasów w magazynach, tworzenia i obsługi zapotrzebowań na transport itp.

Powinien być jeden dla każdej samodzielnej jednostki produkcyjnej. Pozwala na określenie dysponowanego czasu pracy, dni wolnych, liczby zmian, itd. Zwykle obejmuje rok. W przypadku konieczności naliczania zapotrzebowania na zdolności produkcyjne każdego gniazda roboczego (linii lub grupy stanowisk wzajemnie zamiennych), każde z nich powinno również posiadać własny, indywidualny kalendarz. Natomiast w bardziej rozbudowanych systemach kalendarz może posiadać każda z maszyn. Umożliwia on skuteczne powiązanie systemu planowania produkcji z systemem planowania remontów.

JIT Sterowanie produkcją na liniach pozwala na tworzenie, po sprawdzeniu zabezpieczenia materiałowego i zdolności produkcyjnych, realnych harmonogramów dziennych lub zmianowych, które mogą być rozliczane w sposób uproszczony techniką rozliczania wstecznego back-flushing. Patrz opis JIT.

"JIT (just in time) – dokładnie na czas. Jest to strategia zarządzania krótkookresowego, która powstała w Toyota Corporation. Polega na minimalizacji wykorzystania zasobów, które są niezbędne do uzyskania wartości dodanych wytwarzanych produktów. Zasobami są czas, robocizna, surowce i półfabrykaty, maszyny i inne wyposażenie stanowisk pracy. Założeniem jest, że wszystko, co nie zwiększa wartości dodanej jest stratą, np. koszt kapitału zaangażowanego w nadmierne zapasy, magazynowanie, nadmiernie rozbudowana kontrola jakości, wszelkie przemieszczenia poza niezbędnymi. Wszystko musi być dostępne dokładnie wtedy, gdy jest potrzebne na danym stanowisku i dokładnie w takiej ilości, jaka jest potrzebna. Obowiązuje zasada: rób tylko to co jest niezbędne i zaczynaj w ostatnim momencie, aby zdążyć na czas. Znajduje to swe odzwierciedlenie w logistyce – zapasy u dostawcy lub w drodze (w TIR’ach) oraz w sferze produkcji – uruchamianie produkcji poprzedniego etapu na życzenie odbiorcy z następnego etapu tzw. „wysysanie” potrzebnych składników. Często używane są klasyczne lub elektroniczne karty Kanban. Zapasy są tworzone i przechowywane wtedy, gdy są absolutnie niezbędne. Dba się o poprawę jakości dla osiągnięcia zera defektów, o minimalizację cyklu wytwarzania przez minimalizację czasów przygotowawczo-zakończeniowych, czasów oczekiwania, wielkości partii oraz minimalizację kosztów tych operacji.

Jest to odwrotność zasad stosowanych w MRP, gdzie planuje się potrzeby przekazując je z wyprzedzeniem do realizacji. Jest to w przypadku MRP „wciskanie” zleceń do realizacji, podczas gdy JIT polega na „wysysaniu” zleceń do realizacji. W przedsiębiorstwie zarządzanym zgodnie z zasadami szczupłego zarządzania (lean management) często planowanie ogólne długo i średnioterminowe oraz planowanie potrzeb materiałowych, zwłaszcza zaopatrzenia odbywa się wg zasad MPS / MRP, natomiast zarządzanie operatywne krótkookresowe odbywa się wg zasad JIT. "

JIT (Just In Time) – dokładnie na czas. Jest to strategia zarządzania krótkookresowego, która powstała w Toyota Corporation. Polega na minimalizacji wykorzystania zasobów, które są niezbędne do uzyskania wartości dodanych wytwarzanych produktów. Zasobami są czas, robocizna, surowce i półfabrykaty, maszyny i inne wyposażenie stanowisk pracy. Założeniem jest, że wszystko, co nie zwiększa wartości dodanej jest stratą, np. koszt kapitału zaangażowanego w nadmierne zapasy, magazynowanie, nadmiernie rozbudowana kontrola jakości, wszelkie przemieszczenia poza niezbędnymi. Wszystko musi być dostępne dokładnie wtedy, gdy jest potrzebne na danym stanowisku i dokładnie w takiej ilości, jaka jest potrzebna. Obowiązuje zasada: rób tylko to co jest niezbędne i zaczynaj w ostatnim momencie, aby zdążyć na czas. Znajduje to swe odzwierciedlenie w logistyce – zapasy u dostawcy lub w drodze (w TIR’ach) oraz w sferze produkcji. Uruchamianie produkcji poprzedniego etapu na życzenie odbiorcy z następnego etapu tzw. „wysysanie” potrzebnych składników. Często używane są klasyczne lub elektroniczne karty Kanban. Zapasy są tworzone i przechowywane wtedy, gdy są absolutnie niezbędne.

Jest to odwrotność zasad stosowanych w MRP, gdzie planuje się potrzeby przekazując je z wyprzedzeniem do realizacji. Jest to w przypadku MRP „wciskanie” zleceń do realizacji, podczas gdy JIT polega na „wysysaniu” zleceń do realizacji. W przedsiębiorstwie zarządzanym zgodnie z zasadami szczupłego zarządzania (lean management) często planowanie ogólne długo i średnioterminowe oraz planowanie potrzeb materiałowych, zwłaszcza zaopatrzenia odbywa się wg zasad MPS / MRP, natomiast zarządzanie operatywne krótkookresowe odbywa się wg zasad JIT.

Pozwala na obsługę zagadnień związanych z rozliczeniami celnymi w obrocie z krajami poza UE.

Pozwala na łatwe tworzenie i obsługę własnej sieci wewnętrznej działającej podobnie jak internet.

Wbudowany dostęp i wykorzystanie technik internetu obejmuje głównie możliwość zdalnego dostępu za pośrednictwem witryny internetowej do wybranych funkcji oprogramowania, a w szczególności: składania zamówień, sprawdzania dostępności towarów oraz handel elektroniczny.

Dostęp zdalny do innych funkcji za pośrednictwem iternetu, których obsługa została zdefiniowana w systemie.

Internet ogólnoświatowa sieć komputerowa logicznie połączona w jednorodną sieć adresową opartą na protokole IP (ang. Internet Protocol). Dostarcza lub wykorzystuje usługi wyższego poziomu oparte na telekomunikacji i związanej z nią infrastrukturze. Przyłączenie komputera do Internetu możliwe jest z wykorzystaniem wielu technologii, które pozwalają urządzeniu komunikować się z pobliską bramką posiadającą stałe połączenie z innymi systemami w Internecie. Typowe rozwiązania wykorzystują linie telefoniczne (modemy, cyfrowe linie ISDN, modemy ADSL), inne technologie przewodowe (transmisja przez sieci energetyczne, telewizję kablową) oraz bezprzewodowe (GPRS, łącza satelitarne, Wi-Fi).

Umożliwiają one sięganie do danych i tworzenie różnych zestawień, np. analiz rentowności, analizy wskaźnikowej. Wykorzystywane są do tego albo tzw. generatory wydruków, albo ogólnie dostępne arkusze kalkulacyjne. Możliwe jest także zasilanie hurtowni danych do celów zbierania i analizowania informacji.

Pozwala na określanie dostępnego czasu pracy maszyn i urządzeń w centrum roboczym. Jest to szczególnie istotne w przypadku remontów lub awarii w centrach roboczych zawierających maszyny o różnej wydajności. Umożliwia to sporządzenie dokładnego bilansu obciążeń planowaną produkcją.

Dysponowanie indywidualnymi kalendarzami dla poszczególnych maszyn lub centrów produkcyjnych pozwala na określanie harmonogramu i rozmiarów dostępnych zdolności produkcyjnych. Dla poszczególnych urządzeń można określić czas ich niedostępności z powodu planowanych przeglądów lub remontów, co w przypadku skomplikowanych linii produkcyjnych, zbudowanych z pojedynczych maszyn, pozwala na określenie precyzyjne bilansu obciążeń.