JIT (just In time) – dokładnie na czas. Jest to strategia zarządzania krótkookresowego, która powstała w Toyota Corporation. Polega na minimalizacji wykorzystania zasobów, które są niezbędne do uzyskania wartości dodanych wytwarzanych produktów. Zasobami są czas, robocizna, surowce i półfabrykaty, maszyny i inne wyposażenie stanowisk pracy. Założeniem jest, że wszystko, co nie zwiększa wartości dodanej jest stratą, np. koszt kapitału zaangażowanego w nadmierne zapasy, magazynowanie, nadmiernie rozbudowana kontrola jakości, wszelkie przemieszczenia poza niezbędnymi. Wszystko musi być dostępne dokładnie wtedy, gdy jest potrzebne na danym stanowisku i dokładnie w takiej ilości, jaka jest potrzebna. Obowiązuje zasada: rób tylko to co jest niezbędne i zaczynaj w ostatnim momencie, aby zdążyć na czas. Znajduje to swe odzwierciedlenie w logistyce – zapasy u dostawcy lub w drodze (w TIR’ach) oraz w sferze produkcji – uruchamianie produkcji poprzedniego etapu na życzenie odbiorcy z następnego etapu tzw. „wysysanie” potrzebnych składników. Często używane są klasyczne lub elektroniczne karty Kanban. Zapasy są tworzone i przechowywane wtedy, gdy są absolutnie niezbędne. Dba się o poprawę jakości dla osiągnięcia zera defektów, o minimalizację cyklu wytwarzania przez minimalizację czasów przygotowawczo-zakończeniowych, czasów oczekiwania, wielkości partii oraz minimalizację kosztów tych operacji.

Jest to odwrotność zasad stosowanych w MRP, gdzie planuje się potrzeby przekazując je z wyprzedzeniem do realizacji. Jest to w przypadku MRP „wciskanie” zleceń do realizacji, podczas gdy JIT polega na „wysysaniu” zleceń do realizacji. W przedsiębiorstwie zarządzanym zgodnie z zasadami szczupłego zarządzania (lean management) często planowanie ogólne długo i średnioterminowe oraz planowanie potrzeb materiałowych, zwłaszcza zaopatrzenia odbywa się wg zasad MPS / MRP, natomiast zarządzanie operatywne krótkookresowe odbywa się wg zasad JIT.