Transakcje związane z produkcją w toku takie jak masowe wydania na zlecenia produkcyjne, przemieszczenie między lokalizacjami, rejestracja przyjęcia wyrobów gotowych do magazynów pozwalają na uporządkowanie i uproszczenie zarządzania produkcją. Oddzielną grupę stanowią transakcje w realizacji systemu Just in Time związane z produkcją powtarzalną. Pozwala to na wzbogacenie zestawu transakcji obrotu materiałowego o takie, które pozwalają łatwiej obsługiwać nowe techniki zarządzania. Typowo takie transakcje obsługują rozliczenie wsteczne produkcji. Po wykonaniu i zaraportowaniu partii produkcji można automatycznie rozliczyć zużycie materiałów i robocizny w takiej ilości, jaka wg dokumentacji powinna być niezbędna do zrealizowania tej produkcji.

Skład wsadu do procesu dla danej procedury może być określony ilościowo tj. przez podanie w jednostkach naturalnych . Często mozliwe jest określanie procentowe zawartości poszczególnych składników wsadu. Odnosi się to zwykle do receptury dla pełnego wsadu procesora. W przypadku, gdy możliwe jest przetwarzanie niepełnego procesora lub w innych szczególnych przypadkach niezbędne jest, aby podać wielkość wsadu poszczególnych składników w procentach do całości składników wchodzących do procesu.

Wymaga podania czasu trwania przetwarzania wsadu przy danej recepturze włączając czas napełniania i przygotowania do nowego wsadu.

Jest to zwykle pojemność procesora lub pojemnika, w którym zachodzą reakcje podane w jednostkach naturalnych (litry. Kilogramy itp.).

 Obsługuje produkcję procesową polegającą głównie na mieszaniu różnych substancji dla otrzymania wyrobu gotowego np. oleje samochodowe, płyny chłodnicze itp.

Produkcja masowa jest produkcją powtarzalną (np. samochodów, telewizorów) na taśmach produkcyjnych lub liniach zorganizowanych przedmiotowo. Są to ciągi maszyn i urządzeń zestawionych do wytwarzania konkretnych wyrobów. Nie dotyczy to gniazd zorganizowanych technologicznie, gniazd urządzeń zorganizowanych zgodnie ze sposobem obróbki np. toczenie, frezowanie, spawanie, montaż itp. Może to być produkcja i montaż wyrobów składanych z wielu wariantów i opcji np. montaż samochodów osobowych tego samego typu na taśmie wyposażonych w różne silniki i skrzynie biegów oraz w różną tapicerkę. Nośnikiem kosztów jest pozycja asortymentowa. Przy produkcji masowej zwykle rytm taśmy jest wymuszony. ten typ produkcji nosi czasem nazwe produkcji przepływowej.

W przemyśle farmaceutycznym, spożywczym i chemicznym często zanika pojęcie partii produkcyjnej. Istotna natomiast jest partia - wsad lub „szarża” przetwarzana jednocześnie w kotle lub aparaturze, jest ona ograniczona przez pojemność pojemnika lub technologię. Zlecenia produkcyjne zwykle muszą być wielokrotnością wsadu. Czasem możliwe jest przetwarzanie niepełnego wsadu np. wytwarzanie soku z owoców z ilości surowca mniejszej niż pełny wsad. Ze składników na wejściu procesu trwającego pewien czas otrzymuje się jeden wyrób podstawowy oraz jeden lub kilka tzw. koproduktów - produktów przydatnych do dalszej obróbki czy handlu, mających swą wartość i produkty uboczne, zwykle odpady na utylizację których zazwyczaj trzeba ponieść koszty. Często występują tzw. składniki cykliczne np. katalizatory, które zużywają się wolno, ale dla realizacji produkcji są niezbędne. Odnosi się to także np. do stłuczki szklanej z konkretnego etapu produkcjii, która w określonej ilości musi wrócic następnego wsadu. Innym przypadkiem jest wykorzystanie produktu ubocznego - odpadu z jednego etapu jako element wsadu w następnym etapie produkcji. W bardziej skomplikowanych przypadkach występuje konieczność przeliczania tzw. stężeń np. konieczne jest dodanie do roztworu określona wielokrotność czystego składnika (np. perhydrolu do bielenia tkaniny). Jest pobierany z magazynu w pojemnikach o różnej pojemności i różnym stężeniu roztworu (25, 50, 65%). Często nie można z góry określić ile poszczególnych produktów otrzyma się na wyjściu procesu, gdyż zależy to często od jakości surowca np. kwasowości i jakości jabłek na sok. Jest to produkcja skalowalna co oznacza, że jeśli mamy 300 kg jabłek to możemy przetworzyć je na sok w procesorze o pojemności 600 kg nie czekając na jego wypełnienie. Nie jest możliwe natomiast w produkcji dyskretnej montowanie samochodu bez kompletu kół. Ogólnie znane jest stwierdzenie, że z zupy rybnej nie uda się odtworzyć ryb użytych do jej sporządzenia. W produkcji dyskretnej możliwe jest zdekompletowanie pozycji wytwarzanej np. demontaż silnika i sprzedanie lub inne wykorzystanie jego elementów. W produkcji procesowej kłopotliwe jest liczenie kosztów. Pakiet oferowany takim przedsiębiorstwom musi umożliwiać specyficzny rachunek kosztów pozwalający na ich określanie na poszczególnych etapach produkcji dla produktu, koproduktów i produktów ubocznych. Czasem produkcję o charakterze procesowym można odnaleźć w nietypowym otoczeniu np. w tkalni lub przy wytwarzaniu penicyliny.

Do zarządzania produkcją dyskretną wykorzystywane są marszruty – plany technologiczne z zestawieniami materiałowymi BOM, na podstawie których wylicza się potrzeby materiałowe i obciążenie środków produkcji. Zwykle istnieje jeden plan technologiczny, mogą być przewidywane plany alternatywne. W przypadku produkcji procesowej zwykle określone jest wiele receptur produkcyjnych. Jedna z receptur wybierana jest do przetworzenia konkretnej partii wsadu, zwykle surowca zależnie od jego składu np. zawartości cukru w jabłkach przetwarzanych na sok. Rachunek kosztów uwzględnia kalkulację produktów głównych, ubocznych i odpadów oraz ich wzajemne proporcje. Czasem trudno jest zaplanować realizowane ilości i powinna być możliwość raportowania rzeczywistej ilości produktów podstawowych, koproduktów oraz odpadów.

W przemyśle farmaceutycznym, spożywczym i chemicznym często zanika pojęcie partii produkcyjnej. Istotna natomiast jest partia - wsad lub „szarża” przetwarzana jednocześnie w kotle lub aparaturze, jest ona ograniczona przez pojemność pojemnika lub technologię. Zlecenia produkcyjne zwykle muszą być wielokrotnością wsadu. Czasem możliwe jest przetwarzanie niepełnego wsadu np. wytwarzanie soku z owoców z ilości surowca mniejszej niż pełny wsad. Ze składników na wejściu procesu trwającego pewien czas otrzymuje się jeden wyrób podstawowy oraz jeden lub kilka tzw. koproduktów - produktów przydatnych do dalszej obróbki czy handlu, mających swą wartość i produkty uboczne, zwykle odpady na utylizację których zazwyczaj trzeba ponieść koszty. Często występują tzw. składniki cykliczne np. katalizatory, które zużywają się wolno, ale dla realizacji produkcji są niezbędne. Odnosi się to także np. do stłuczki szklanej z konkretnego etapu produkcjii, która w określonej ilości musi wrócic następnego wsadu. Innym przypadkiem jest wykorzystanie produktu ubocznego - odpadu z jednego etapu jako element wsadu w następnym etapie produkcji. W bardziej skomplikowanych przypadkach występuje konieczność przeliczania tzw. stężeń np. konieczne jest dodanie do roztworu określona wielokrotność czystego składnika (np. perhydrolu do bielenia tkaniny). Jest pobierany z magazynu w pojemnikach o różnej pojemności i różnym stężeniu roztworu (25, 50, 65%). Często nie można z góry określić ile poszczególnych produktów otrzyma się na wyjściu procesu, gdyż zależy to często od jakości surowca np. kwasowości i jakości jabłek na sok. Jest to produkcja skalowalna co oznacza, że jeśli mamy 300 kg jabłek to możemy przetworzyć je na sok w procesorze o pojemności 600 kg nie czekając na jego wypełnienie. Nie jest możliwe natomiast w produkcji dyskretnej montowanie samochodu bez kompletu kół. Ogólnie znane jest stwierdzenie, że z zupy rybnej nie uda się odtworzyć ryb użytych do jej sporządzenia. W produkcji dyskretnej możliwe jest zdekompletowanie pozycji wytwarzanej np. demontaż silnika i sprzedanie lub inne wykorzystanie jego elementów. W produkcji procesowej kłopotliwe jest liczenie kosztów.

Pakiet oferowany takim przedsiębiorstwom musi umożliwiać specyficzny rachunek kosztów pozwalający na ich określanie na poszczególnych etapach produkcji dla produktu, koproduktów i produktów ubocznych. Czasem produkcję o charakterze procesowym można odnaleźć w nietypowym otoczeniu np. w tkalni lub przy wytwarzaniu penicyliny.

Do zarządzania produkcją dyskretną wykorzystywane są marszruty – plany technologiczne z zestawieniami materiałowymi BOM, na podstawie których wylicza się potrzeby materiałowe i obciążenie środków produkcji. Zwykle istnieje jeden plan technologiczny, mogą być przewidywane plany alternatywne. W przypadku produkcji procesowej zwykle określone jest wiele receptur produkcyjnych. Jedna z receptur wybierana jest do przetworzenia konkretnej partii wsadu, zwykle surowca zależnie od jego składu np. zawartości cukru w jabłkach przetwarzanych na sok. Rachunek kosztów uwzględnia kalkulację produktów głównych, ubocznych i odpadów oraz ich wzajemne proporcje. Czasem trudno jest zaplanować realizowane ilości i powinna być możliwość raportowania rzeczywistej ilości produktów podstawowych, koproduktów oraz odpadów.

Zastosowanie procesów alternatywnych jest potrzebne wówczas, gdy proces podstawowy jest niedostępny, np. w przypadku uszkodzenia maszyny lub wtedy gdy dostarczono nietypowy materiał. Wówczas proces trzeba zrealizować na innych maszynach i wg innej technologii. W przypadku produkcji procesowej może istnieć wiele różnych procesów alternatywnych – receptur do wyboru zależnie od ustawienia parametrów aparatury i jakości surowców np. współczynnika kwasowości partii jabłek na sok.

Przyporządkowanie poszczególnych pakietów oprogramowania do branż jest klasyfikacją dosyć arbitralną, choć wiadomo, że organizacja przedsiębiorstwa – jedno lub wielozakładowe, a także typ produkcji lub sposób i sieć dystrybucji powinny być decydujące. Na przykład przemysły spożywczy czy chemiczny, to są na ogół produkcje procesowe powtarzalne, farmaceutyczny to zwykle procesy ciągłe, oczywiście z wyłączeniem tzw. ”fabryk farmaceutycznych”, w których rozsypuje się gotowe pastylki do opakowań, a elektroniczny to produkcja na liniach lub w gniazdach zorganizowanych przedmiotowo. To że jakiś pakiet jest zainstalowany w przedsiębiorstwie danego typu i tam funkcjonuje, wcale nie znaczy, że pakiet jest przeznaczony i najlepszy dla takich przedsiębiorstw. Podczas jego wyboru mogły istnieć warunki nie sprzyjające trafnej czy optymalnej decyzji kierownictwa. Jeśli nawet oprogramowanie niezbyt pasuje do przedsiębiorstwa, ale zostanie wdrożone prawidłowo i jest dobrze eksploatowane, to będzie działało i przynosiło korzyści użytkownikom. Jeśli natomiast wybrano właściwy pakiet, ale wdrożenie przebiegło nieprawidłowo, to prawdopodobnie przedsięwzięcie zakończy się fiaskiem. Wielu dostawców oprogramowania oferuje tzw. pakiety wertykalne. Są to specjalizowane wersje dla poszczególnych dziedzin przemysłu i handlu np. przemysłu samochodowego, elektronicznego lub produkcji napojów i żywności.

"Przyporządkowanie poszczególnych pakietów oprogramowania do branż jest klasyfikacją dosyć arbitralną, choć wiadomo, że organizacja przedsiębiorstwa – jedno lub wielozakładowe, a także typ produkcji lub sposób i sieć dystrybucji powinny być decydujące. Na przykład przemysły spożywczy czy chemiczny, to są na ogół produkcje procesowe powtarzalne, farmaceutyczny to zwykle procesy ciągłe, oczywiście z wyłączeniem tzw. ”fabryk farmaceutycznych”, w których rozsypuje się gotowe pastylki do opakowań, a elektroniczny to produkcja na liniach lub w gniazdach zorganizowanych przedmiotowo. To że jakiś pakiet jest zainstalowany w przedsiębiorstwie danego typu i tam funkcjonuje, wcale nie znaczy, że pakiet jest przeznaczony i najlepszy dla takich przedsiębiorstw.. Podczas jego wyboru mogły istnieć warunki nie sprzyjające trafnej czy optymalnej decyzji kierownictwa. Jeśli nawet oprogramowanie niezbyt pasuje do przedsiębiorstwa, ale zostanie wdrożone prawidłowo i jest dobrze eksploatowane, to będzie działało i przynosiło korzyści użytkownikom. Jeśli natomiast wybrano właściwy pakiet, ale wdrożenie przebiegło nieprawidłowo, to prawdopodobnie przedsięwzięcie zakończy się fiaskiem. Wielu dostawców oprogramowania oferuje tzw. pakiety wertykalne. Są to specjalizowane wersje dla poszczególnych dziedzin przemysłu i handlu np. przemysłu samochodowego, elektronicznego lub produkcji napojów i żywności. "

Zwykle pozycje typu „fantom” nie mogą być składowane w magazynie, są to tzw. pozycje przepływowe. Czasem potrzebne jest, aby tzw. komplety mogły być przechowywane w magazynach np. zestaw montażowy złożony z czterech kół + kołpaki i śruby. Zestawy takie mogą być wydawane do produkcji jako ilości zbiorcze składników lub dla celów serwisowych jako komplety.

Pozwalają na odwzorowanie struktury wytwarzania wyrobu, na tworzenie pozycji które występują w rzeczywistości w procesie produkcji, a które nie mają odbicia na rysunkach. Pozycje te nie są składowane w magazynie. W trakcie „rozwijania” planu potrzeb są przeskakiwane. Przykładem może być gaźnik samochodu, który zwykle przedstawiany jest na jednym rysunku konstrukcyjnym, natomiast w dokumentacji technologicznej, przedstawiony jest w 5 kolejnych fazach na rysunkach wykonawczych.

Pozycja podstawowa: jest to główny wyrób powstający w produkcji procesowej. Pozycja podstawowa posiada wartość użyteczną. Mogą także występować koprodukty – inne pozycje użyteczne i produkty uboczne. Pozycja podstawowa jest zwykle określona w recepturze produkcji wraz z koproduktami (produktami użytecznymi wytwarzanymi równocześnie z pozycją podstawową) i produktami ubocznymi. Często w miarę potrzeb zmienia się recepturę i jeden z koproduktów staje się produktem podstawowym. Produkt podstawowy i koprodukty wnoszą wartość dodaną, natomiast produkty uboczne często wymagają poniesienia kosztów na ich utylizacje.

Pozycja kosztowa nie musi przechodzić przez magazyn. Są to czynniki produkcji, które nie mogą być składowane, na przykład energia, para wodna, wytwarzane na miejscu gazy techniczne. Pozycje kosztowe niezbędne są do celów planistycznych oraz do rachunku kosztów.