Rozwijanie „do tyłu” (od żądanej daty dysponowalności) polega na realizacji w dość grubym uproszczeniu następujących założeń:

Data dostępności produktu dla odbiorcy musi być dotrzymana dla każdego z produktów planowanych do wytworzenia w przewidywanym horyzoncie planistycznym:

• Nalicza się żądane daty dysponowalności określonej ilości składników korzystając z wykresów Gantt’a (cofanie się o rzeczywisty cykl uzyskania poszczególnych składników)
• Przy strukturze wielopoziomowej wyrobów operacja jest powtarzana aż do osiągnięcia najniższego poziomu, czyli poziomu surowców i podzespołów z zakupu, komasując ilości niezbędnych składników dla różnych wyrobów z uwzględnieniem dostępnych stanów magazynowych i prac w toku
• Wytwarzanie powinno się zacząć nie później niż w najpóźniejszej dacie rozpoczęcia, równej dacie najwcześniejszej, naliczonej w ten sposób dla wszystkich wyrobów
• Korzystając z danych technologicznych, nalicza się dla każdej operacji na konkretnej maszynie lub linii, niezbędny czas do wykonania partii produkcyjnej wyrobów, części lub podzespołów w danej jednostce czasowej planowania,
• Zapotrzebowanie na czas zajętości maszyn (ewentualnie personelu), naliczone indywidualnie dla każdego wyrobu, jest sumowane dla wszystkich wyrobów przewidzianych do produkcji w rozważanym horyzoncie planistycznym

Opisany sposób postępowania stosowany jest przy planowaniu długo i średniookresowym, oczywiście z zastosowaniem opcji wydłużania partii, zapasów bezpieczeństwa itp.